DIELLZA I MUNGON SHKOLLËS

nga xhaxhi Fri Sep 07, 2007 2:57 pm

IKA PA PARDON

Të gjata më janë netet
e ditët më shkojnë kot,
dhëmbja sa vie e shtohet
humbjen, nuk e imagjinoja dot.

Pse dallgët e jetës mi shove,
pse driten e jetës ma fike,
rrugëve të jetës kahet ua ndërrove
në drejtim të kundërt, përse më ike.

Dy trupa e një shpirtë ishim,
njëri pa tjetrin nuk rronim,
shumë të veçanta ne kishim
të gjithë për rreth na lakmonin.

Se mund të vinte kjo ditë
e të ikje pa pardon,
unë kurrë këtë s’e kam pritë
kësaj, vërtetë nuk dij çka i tham.

Tash shpirtin e kam të vrarë
e të bërë shkrumë,
që kur e kur nuk të kam parë
për mua, nuk dije ç’të bëje më shumë.

nga **gazola** Fri Sep 07, 2007 8:44 pm

KA VITE

Ka vite qe në bangen tënde janë vendosur lule
e çanta jote më librat nuk i ndërron,
ka vite qe në karrigen tuaj më nuk u ule
ate, me lot në sy mësuesja e shikon.

Ka vite, ditari emërin tënd nuk e mbanë,
mësuesës më nuk i përgjigjesh në mësim,
shoqeve për rreth përherë ti iu mungon
vrragë të pashlyer ke lënë, thellë në shpirtin tim.

Ka vite, lotët në fytyrë nuk na janë tharë
për dy engjuj që tashmë nuk janë,
oj Diellzë, oj Erë, ishe vajzë e mbarë
jeta pa juve, na është bërë e rëndë.

Kaluan vite, por kujtimin për ju të freskët e mbaj
anipse pa ju, të rëndë jeten e kam,
e tash, unë së shkruari kurr nuk do të pushoj
për Diellzen dhe Eren që gjithëmonë do i ndiej pranë.

DIELLZA I MUNGON SHKOLLËS

DIELLZA I MUNGON SHKOLLËS

Re: DIELLZA I MUNGON SHKOLLËS